In Memoriam

In liefdevolle herinnering hebben wij deze paarden/pony's een mooie, liefdevolle en goede oude dag mogen geven zoals wij dit als Stichting Paardenwelzijn na Gedane Arbeid bedoelen.

Rust zacht!

Johnny - 36 jaar

21 mei 1973 - 13 september 2009

Johnny werd geboren op 21 mei 1973. Via de familie Brooymans uit Nieuw-Vossemeer is hij naar manege Vosmaer gekomen. Johnny was een gouden pony; goed voor zowel beginnelingen, gevorderde ruiters, concours en voor ruiters met een beperking.

Mede door Johnny is Stichting Paardenwelzijn na Gedane Arbeid opgericht. Hij verdiende namelijk een mooie oude dag! In 2001 is hij als eerste pony in de Stichting gekomen. Daar heeft hij nog tot 2009 mogen genieten van een liefdevolle verzorging. Op 36-jarige leeftijd werd er echter suikerziekte geconstateerd door de beschermheer van de Stichting, dierenarts Frank Seuren. Op zijn eigen vertrouwde plekje hebben we hem op 13 september 2009 in laten slapen.

Bonny - 38 jaar

14 mei 1975 - november 2012

Bonny werd geboren op 14 mei 1975. Op 4-jarige leeftijd werd hij op concours te klein bevonden als paard. Zo kwam hij naar manege Vosmaer. Bonny was een grote pony, geschikt voor kinderen maar zeker ook voor volwassenen. In een viertal met o.a. pony's Anouska en Elliot werd hij reservekampioen van Brabant.

In 2003 werd hij in de Stichting opgenomen. Hier heeft hij samen met zijn grote vriendin Anouska van zijn welverdiende oude dag kunnen genieten. In november 2012 lieten zijn benen het echter afweten. Op 38-jarige leeftijd hebben we hem in laten slapen.

Minka- 33 jaar

4 april 1979 - 2012

Minka werd geboren op 6 april 1979 bij de familie Geuze in Oud-Vossemeer. Toen ze 1 jaar was, ging ze naar de familie Boudeling in Anna Jacobapolder. Daarna kwam ze naar manege Vosmaer. Hier kreeg ze 5 veulens; Carmen, Daisy, Elliot, Fellow en Guido.

In haar beginjaren was ze heel braaf. Daarna kwam het Arabierenbloed in haar een beetje naar boven en had ze zo haar ondeugende momenten. In 2012 kreeg ze de diagnose kanker en hebben we haar op 33-jarige leeftijd in laten slapen.

Anouska- 31 jaar

12 mei 1982 - november 2012

Anouska werd op 12 mei 1982 geboren op Schouwen-Duiveland. In de strenge winter die daarop volgede, had de eigenaar geen stal voor haar. Zo verhuisde ze naar manege Vosmaer. Op 3-jarige leeftijd werd ze een jaar uitgeleend aan W. Moerland, daarna kwam ze weer terug naar de manege. Anouska was een gemakkelijke pony voor zowel ruiters van de manege als ruiters op concours.

In 2009 werd ze in de Stichting opgenomen. Toen haar vriend Bonny was overleden, had Anouska geen zin meer. Ze had bovendien al een tijdje de ziekte van Cushing en vond het genoeg. Op 31-jarige leeftijd hebben we haar in laten slapen.

Safari - 26 jaar

19 januari 1987 - mei 2012

Safari werd op 19 januari 1987 geboren. Omdat de manege waar hij gestald stond stopte, stond hij gezien zijn leeftijd op voor de slacht. Toen kwam er een noodtelefoontje uit Landgraaf van onze voorzitter met het verzoek of Safari in de Stichting kon worden opgenomen. Dit was mogelijk en zo werd hij in 2010 verwelkomd.

Helaas bleek hij niet gezond te zijn en ging het in 2012 dusdanig slecht, dat we hem in 2012 hebben moeten laten inslapen.

Yoshi - 31 jaar

1 april 1987 - april 2018

Yoshi werd op 1 april 1987 geboren onder de naam Geraldine. De nieuwe eigenaren Winnie en Ben Springer vonden dit geen mooie naam en gaven haar de naam van hun voormalige sportschool; Yosi. Ben en Winnie verhuisden uiteindelijk naar België waar er geen plaats was voor Yoshi. Ze blijf achter op manege Vosmaer.
Yoshi was een goed basispaard, totdat het lopen haar steeds meer moeite ging kosten. Ze had een doorgezakte rug en het dragen van ruiters werd te belastend. Haar laatste 2 werkzame jaren heeft Yoshi als 'therapiepaard' voor Deborah van Westen haar best gedaan, echter in 2013 lukte dit haar ook niet meer, haar rug zakte steeds meer in.

In 2013 is ze in de Stichting opgenomen, waar ze tot op de laatste dag heerlijk heeft genoten. Vooral met mooi weer als ze naar de wei ging, kon ze nog wel eens een sprintje trekken (voor haar doen). In het laatste half jaar heeft ze een innige vriendschap gesloten met shetlander Annabel - haar mede stalgenootje. Begin 2018 ging ze kwakkelen met haar gezondheid; ze viel enorm af en haar ontlasting was niet goed. In april 2018 hebben we het moeilijke besluit genomen om haar op 31-jarige leeftijd in te laten slapen.

Carmen - 34 jaar

20 april 1984 - 15 april 2019

Carmen is geboren op 20 april 1984 als dochter van Minka. Carmen heeft vele ruiters het zand laten zien; het was echt een pony voor gevorderde ruiters. Ze kon prachtig marcheren en heeft hiermee ook veel ruiters een eerste plaats bezorgd tijdens onderlinge concoursjes.Op concours buiten de manege was het echter geen makkelijke dame. Ook in de wei was ze nogal fel en zo gebeurde het dat ze in een dolle bui in de wei een sliding maakte en met haar voorbenen onder het hek kwam. Sinds die tijd liep ze niet meer lekker.
Na een aantal trainingen om haar weer op de rit te krijgen, besloten we haar rust te geven. Zo is Carmen in 2012 in de Stichting gekomen. Hier heeft zij, samen met broer Elliot, heerlijke jaren gehad, waarbij ze haar ondeugende streken nooit verloren is.

Geheel onverwacht ging het op een zonnige zonmiddag ineens niet goed met Carmen. Wat er aan de hand was, werd niet duidelijk. Na het bezoek van de dierenarts leek ze aan het eind van de middag toch weer wat op te knappen. We waren voorzichtig hoopvol. Helaas is ze die nacht toch op bijna 35-jarige leeftijd, alsnog overleden.

Promise - 23 jaar

8 juni 1997 - 8 juli 2020

Promise werd geboren in de schapenstal op het terrein van manege Vosmaer. In 1996 was de paardenstal namelijk afgebrand. Promise is een dochter van Rosita en Juventus. Daarnaast was zij het zusje van Noël en Oquido - lespaarden van manege Vosmaer. Promise is/was een geweldig dressuurpaard, al sprong ze ook maar al te graag over een hindernis. Promise is ingereden door Ilona Quist en Ilona Rijnberg. Haar trucje bij het inrijden was om ineens verschrikkelijk snel om te draaien - haar inrijden was hierdoor niet zo makkelijk.

In 2008 is Promise tijdens een onweersbui ernstig gewond geraakt. 2 pensionpaarden die destijds bij manege Vosmaer gestald stonden, gingen letterlijk en figuurlijk door het lint in de wei - hierbij namen ze de draad als een fuik mee naar de wei waar Promise, Weldy en Kandinsky stonden. Promise is hierbij in paniek weggesprongen, met haar borst op een weidepaal beland en vervolgens in de watergang achter de wei terecht gekomen. 's Morgens werd zij met de controleronde vermist - even later werd zij aan het eind in de watergang gevonden met een gapend gat in haar borst. Gelukkig was er een minder steile kant aan de andere kant van de watergang. Hier hebben buurman Karel Rijnberg en eigenaar Wilna van Engelen haar op de kant gekregen. Dit was de eerste dag van hun vakantie... die werd vervolgens noodgedwongen ingevuld met intensieve verzorging van Promise waarbij zij 3x daags behandeld moest worden. Gelukkig is uiteindelijk alles goed gekomen - de wond is mooi genezen en voor degenen die het niet weten, eigenlijk amper zichtbaar. Alleen nachtelijke avontuurtjes op de wei is er voor Promise niet meer bij.

Helaas had Promise in 2014 opnieuw pech. In dit jaar heeft ze haar achillespees gescheurd. Hoe dit gebeurd is, is tot op de dag van vandaag nog steeds niet duidelijk. De diagnose die gesteld werd luidde: waarschijnlijk niet meer op te rijden. Zet haar maar een jaar in de wei en neem dan een besluit wat je met haar wil doen (afhankelijk van hoe het met haar ging). Echter, Rob van Nassau - destijds de hoefsmid van manege Vosmaer - gaf Wilna na een jaar en zes maanden het advies te gaan trainen met haar. Ook de dierenarts zag dit wel zitten. Na veel trainen was ze zo ver dat ze weer redelijk mee kon doen met de les (hooguit 2 uurtjes per week met een ervaren ruiter en in een rustig tempo). Gelukkig had de stichting in mei 2019 besloten dat ze mocht worden opgenomen en was ze toen een half pensioenpaard. In haar nog 'werkzame uurtjes' liep ze vaak nog de sterren van de hemel!

Helaas kreeg Promise in de nacht van 7 juli 2020 koliek. Nadat de dierenarts geweest was, leek het aanvankelijk gedurende de dag iets beter te gaan. Helaas is ze in de nacht van 8 juli toch nog geheel onverwachts overleden.

Elliot - 34 jaar

1 mei 1986 - 1 februari 2021

Elliot is het derde veulen van Minka. Hij leek heel veel op zijn grootvader, de bekende Ramano. Het was een grote E-pony. In zijn beginjaren werd Elliot als privépony gebruikt op concours. Later werd hij gebruikt op de manege en hebben zowel kinderen als volwassenen op hem leren rijden. Door zijn Arabierenafstamming was het een prachtige verschijning. Ook springen kon hij geweldig.
In het jaar 2012 maakte hij tijdens een van de buitenritten een verkeerde stap. In eerste instantie wisten we niet wat er aan de hand was; de dierenarts dacht aan een hersenbloeding. Hij bleef namelijk rondjes draaien. We vreesden voor zijn leven. Gelukkig was dit niet het geval en later is door een andere dierenarts een scheur in zijn knieband geconstateerd. Er kon niet meer op hem gereden worden, maar verder was hij kerngezond.

Zo is Elliot in 2012 in de Stichting opgenomen. Eerst genoot hij hier samen met zijn zus Carmen van de goede zorgen. Na het overlijden van Carmen is hij onverwachte dikke maatjes geworden met manegepony Weldy.

Jarenlang ging het goed met Elliot, maar het laatste jaar merkten we toch dat zijn lijf het op begon te geven. Mocht hij in z'n koppie nog een felle Arabier zijn, zijn lichaam begon te verzwakken, waardoor er steeds vaker problemen optraden met opstaan. Dit lukte hem steeds moeilijker en na een dergelijke situatie had hij vaak een aaantal dagen nodig om bij te komen. Toen het ook met zijn beste maatje Weldy steeds slechter ging (vanwege hoefkanker in 2 hoeven) heeft de Stichting besloten om beide pony's op 1 februari jl. in te laten slapen. Elliot heeft in totaal 9 jaar van zijn welverdiende pensioen mogen genieten.

Fellow - 33 jaar

9 juni 1987 - 24 mei 2021

Fellow is het vierde veulen van Minka. Hij is ingereden door Debby Luysterburg. Fellow werd pas na zijn 15e levensjaar een beetje makkelijker om te rijden; daarvoor heeft hij menig ruiter/amazone wat angstige uurtjes bezorgd. Zo kon hij vanuit het niets in galop aanspringen met hier en daar een flinke bok erbij.
Fellow moest nog altijd een keer of 3 in de week gewassen worden, hij vond het namelijk heerlijk zich onder te poepen of erin te gaan liggen.

Kon hij vroeger nooit met een andere pony in de wei, met de komst van manegepony Surprise veranderde dit. Hij was en is helemaal verliefd op haar!

De laatst jaren werd Fellow nog 2 uurtjes in de week afgetraind. Dit vond hij nog steeds erg leuk. Het laatste jaar was hij echtere volledig met pensioen en ook hier genoot hij nog steeds volop van het leven. De klap kwam dan ook totaal onverwacht toen hij op 2e Pinksterdag 2021 ineens dood in de stal lag.

Fellow zat sinds 2013 in de Stichting.

Een goed verzorgde (oude) dag voor uitgewerkte manegepaarden