Pensioen-paarden

Elliot

Fellow

Promise

8 juni 1997

Promise werd geboren in de schapenstal op het terrein van manege Vosmaer. In 1996 was de paardenstal namelijk afgebrand. Promise is een dochter van Rosita en Juventus. Daarnaast is zij het zusje van Noël en Oquido - nog werkende lespaarden van manege Vosmaer. Promise is/was een geweldig dressuurpaard, al sprong ze ook maar al te graag over een hindernis. Promise is ingereden door Ilona Quist en Ilona Rijnberg. Haar trucje bij het inrijden was om ineens verschrikkelijk snel om te draaien - haar inrijden was hierdoor niet zo makkelijk.

In 2008 is Promise tijdens een onweersbui ernstig gewond geraakt. 2 pensionpaarden die destijds bij manege Vosmaer gestald stonden, gingen letterlijk en figuurlijk door het lint in de wei - hierbij namen ze de draad als een fuik mee naar de wei waar Promise, Weldy en Kandinsky stonden. Promise is hierbij in paniek weggesprongen, met haar borst op een weidepaal beland en vervolgens in de watergang achter de wei terecht gekomen. 's Morgens werd zij met de controleronde vermist - even later werd zij aan het eind in de watergang gevonden met een gapend gat in haar borst. Gelukkig was er een minder steile kant aan de andere kant van de watergang. Hier hebben buurman Karel Rijnberg en eigenaar Wilna van Engelen haar op de kant gekregen. Dit was de eerste dag van hun vakantie... die werd vervolgens noodgedwongen ingevuld met intensieve verzorging van Promise waarbij zij 3x daags behandeld moest worden. Gelukkig is uiteindelijk alles goed gekomen - de wond is mooi genezen en voor degenen die het niet weten, eigenlijk amper zichtbaar. Alleen nachtelijke avontuurtjes op de wei is er voor Promise niet meer bij.
Bent u benieuwd naar de foto's van de wond van begin tot eind? Klik dan op   deze link  . Let op: de foto's kunnen als schokkend worden ervaren.

Helaas had Promise in 2014 opnieuw pecht. In dit jaar heeft ze haar achillespees gescheurd. Hoe dit gebeurd is, is tot op de dag van vandaag nog steeds niet duidelijk. De diagnose die gesteld werd luidde: waarschijnlijk niet meer op te rijden. Zet haar maar een jaar in de wei en neem dan een besluit wat je met haar wil doen (afhankelijk van hoe het met haar ging). Echter, Rob van Nassau - destijds de hoefsmid van manege Vosmaer - gaf Wilna na een jaar en zes maanden het advies te gaan trainen met haar. Ook de dierenarts zag dit wel zitten. Na veel trainen is ze nu zo ver dat ze weer redelijk mee kan doen met de les (hooguit 2 uurtjes per week met een ervaren ruiter en in een rustig tempo). Gelukkig heeft de stichting onlangs besloten dat ze mocht worden opgenomen. Ze mag zich dus vanaf mei 2019 officieel half pensioenpaard noemen!